• celu jaki chce się osiągnąć np. szybkie przeniknięcie substancji do mózgu,
• postaci narkotyku,
• możliwości somatycznych np. konieczność palenia narkotyku ponieważ przyjęcie dożylnie jest niemożliwe z powodu zmian zapalnych żył,
• lęku przed zakażeniem chorobami wszczepiennymi itp.

Poniżej opisano najczęściej stosowane drogi przyjmowania substancji psychoaktywnych.

• Drogi przyjmowania przez przewód pokarmowy
• Dożołądkowa popularnie zwana doustną - wchłanie substancji psychoaktywnej następuje głównie w żołądku i jelitach. Głównym czynnikiem wpływającym na wchłanianie się substancji (a w następstwie na efekt jej działania) jest ilość i skład treści pokarmowej w żołądku. Zazwyczaj obecność treści pokarmowej opóźnia wchłanianie.
• Podjęzykowa - umieszczenie substancji pod językiem. Rozpuszczona w ślinie substancja jest wchłaniana poprzez błonę śluzową jamy ustnej. Efekt działania substancji psychoaktywnej następuje szybko i gwałtownie.
• Doodbytnicza - umieszczanie substancji w odbycie, gdzie następuje wchłanianie poprzez błonę śluzową. Efekt działania substancji następuje szybciej niż przy zażywaniu doustnym.
• Wstrzykiwanie substancji psychoaktywnych
• Dożylne - efekt działania substancji następuje prawie natychmiastowo, ponieważ nie występuje proces wchłaniania: substancja jest wprowadzona bezpośrednio do krwi. Podanie substncji psychoaktywnej drogą dożylną bardzo łatwo może spowodować przedawkowanie i śmierć oraz szereg innych zagrożeń jak np. tzw. infekcje krwiopochodne (np. zakażenie wirusem HIV, zapalenia wątroby typu HBV, HCV, posocznice bakteryjne), zatory, miejscowe stany zapalne.
• Domięśniowe - substancja wprowadzona do mięśnia np. w pośladek, udo, ramię zapewnia szybsze wchłanianie niż przy zażywaniu doustnym, wolniejsze niż przy dożylnym. Powikłania infekcjami krwiopochodnymi, miejscowymi stanami zapalnymi występują tak samo często jak przy przyjmowaniu dożylnym.
• Podskórne - substancja podawana w podskórną tkankę tłuszczową, w porównaniu z pozostałymi rodzajami wstrzyknięć, wchłania się najwolniej. Ten sposób przyjmowania substancji psychoaktywnych jest niepopularny, mimo łatwej techniki wykonania zastrzyku.
• Droga wziewna
• Palenie, inhalacja - wdychanie substancji do płuc, która wchłania się poprzez pęcherzyki płucne do krwiobiegu. Oczekiwane działanie następuje szybko, jest porównywalne z działaniem jak przy wstrzykiwaniu dożylnym. Podrażnienie układu oddechowego jest stałą dolegliwością osób przyjmujących w ten sposób narkotyki.
• Wciąganie do nosa
• Zwane też „wąchaniem" - wciągana na błony śluzowe nosa sproszkowana postać substancji psychoaktywnej ulega szybkiemu wchłanianiu do krwioobiegu. Błony śluzowe nosa i zatok nosowych są bardzo dobrze ukrwione i dlatego efekt działania narkotyku następuje bardzo szybko.
• Przyjmowanie przezskórne
• Proces przenikania substancji do krwiobiegu jest powolny i powoduje względnie stabilny poziom substancji we krwi ( np. przyjmowanie morfiny w plastrach przezskornych), co daje małą efektywność euforycznego działania narkotyków np. Z tych względów ta droga przyjmowania narkotyków praktycznie nie jest stosowana.